Βαρσοβία, Πολωνία

Ο Πρεσβύτερος Ούχτντορφ λέει στους Ουκρανούς πρόσφυγες στην Πολωνία ότι ο Θεός είναι μαζί τους

Λέει ότι αποτελούν παραδείγματα καλοσύνης, αποφασιστικότητος και φωτός προς τον κόσμο

Ο Πρεσβύτερος Ντίτερ Ούχτντορφ της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών μετέφερε ένα μήνυμα ελπίδος με επίκεντρο τον Χριστό στους Ουκρανούς πρόσφυγες στην Πολωνία την Κυριακή 10 Απριλίου 2022.

Ο Απόστολος, ο ίδιος πρόσφυγας δύο φορές κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, μετέδωσε το φως και την ελπίδα του Χριστού στα μέλη της Εκκλησίας καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Σε μία πνευματική συγκέντρωση που διεξήχθη στη Βαρσοβία ειδικά για τους πρόσφυγες, διάβασε από την Καινή Διαθήκη εδάφια που μιλούν άμεσα για τη δυσχερή θέση των προσφύγων. Για παράδειγμα, στο Προς Ρωμαίους, ο Απόστολος Παύλος ρωτά: «Ποιος θα μας χωρίσει από την αγάπη τού Xριστού; Θλίψη ή στενοχώρια ή διωγμός ή πείνα ή γυμνότητα ή κίνδυνος ή μάχαιρα;» Και απαντά ότι τίποτε δεν μπορεί «να μας χωρίσει από την αγάπη τού Θεού, η οποία υπάρχει στον Ιησού Χριστό τον Κύριό μας».

Αυτή η γραφή, είπε ο Πρεσβύτερος Ούχτντορφ στους Ουκρανούς πρόσφυγες, είναι «τόσο αληθινή και επίκαιρη όσο ήταν πριν από 2.000 χρόνια. Και ήταν αληθινή και για τις πολλές φορές εντωμεταξύ. …Η εστίαση στον Ιησού Χριστό είναι μία εστίαση που θα σας δώσει την ειρήνη στην καρδιά σας για να το ξεπεράσετε αυτό αλώβητοι, με έναν τρόπο που να μπορείτε να χαμογελάσετε στα παιδιά σας. Και όταν ο σύζυγός σας, ο πατέρας σας, ο φίλος σας δεν είναι μαζί σας, μπορείτε να σκέπτεστε και να προσεύχεστε γι’ αυτούς. Και όταν ενωθείτε ξανά, θα πείτε: “Το ήξερα ότι θα συνέβαινε, διότι πιστεύω ότι θα συμβούν ξανά καλά πράγματα για όλους μας”. Και καλά πράγματα θα συμβούν για εσάς».

Ο γηγενής Γερμανός επεσήμανε επίσης την ιστορία του Ιησού που ηρέμησε την καταιγίδα και τη θάλασσα κατόπιν αιτήματος των ανήσυχων μαθητών του (βλ. Κατά Μάρκον 4).

«Ξαφνικά ξέσπασε μια καταιγίδα, όπως η δική σας καταιγίδα τώρα» είπε ο Πρεσβύτερος Ούχτντορφ. «[Τι είπε ο Ιησούς] στους Αποστόλους Του [αφού ηρέμησε την καταιγίδα;] “Πού είναι η πίστη σας;” Όμως είναι δύσκολο τη στιγμή που το πλοίο βυθίζεται. Όμως αυτό είπε. Και ηρέμησε τη θάλασσα. Έτσι, πήραν το μάθημα ότι πρέπει να πιστεύουν και να έχουν πίστη».

Εν συνεχεία, ο Πρεσβύτερος Ούχτντορφ συνέκρινε την κατάσταση των προσφύγων με εκείνη των μαθητών στη θάλασσα της Τιβεριάδος μετά τον θάνατο και την ανάσταση του Ιησού (βλ. Κατά Ιωάννην 21). Οι Απόστολοι ήταν απογοητευμένοι. Ο Μεσσίας τους είχε πεθάνει. Δεν ήξεραν τι να κάνουν.

«Όλα είχαν τελειώσει. Το χειρότερο των προσδοκιών συνέβη. Δεν μπορώ να φαντασθώ τι ένιωθαν – όπως δεν μπορώ να φαντασθώ τι αισθάνεστε εσείς [ως πρόσφυγες σήμερα]» είπε ο Πρεσβύτερος Ούχτντορφ. «Ήταν εδώ, εντελώς αναστατωμένοι, στη λίμνη, προσπαθούσαν να ψαρέψουν –κάτι που ήξεραν, αφού ήταν επαγγελματίες– αλλά δεν μπορούσαν να πιάσουν τίποτα. Έτσι πρέπει να αισθάνεστε μερικές φορές τώρα. Δεν μπορείτε να κάνετε αυτό που κάνετε συνήθως».

Και όπως ο Ιησούς είπε στους Αποστόλους αυτούς να ρίξουν τα δίχτυα τους στην άλλη πλευρά του πλοίου για να βρουν ψάρια, έτσι και αυτοί οι πρόσφυγες ίσως χρειασθεί να αναζητήσουν το φως με μη συμβατικούς τρόπους.

«Να είστε ανοιχτοί στην προσαρμογή» είπε ο Πρεσβύτερος Ούχτντορφ. «Να ξέρετε ότι Σωτήρας σάς αγαπά. Γνωρίζει τη θυσία σας. Είναι πρόθυμος να σας ασπασθεί, με την αγάπη Του».

Ο Απόστολος είπε στους πρόσφυγες ότι αποτελούν «παράδειγμα καλοσύνης, αποφασιστικότητος να ακολουθήσουν τον δρόμο της ελευθερίας και να υπερασπισθούν το σωστό, ένα φως για πολλά έθνη». Πολλοί άνθρωποι, είπε, θα τους κοιτάξουν και θα πουν: «Αν αυτοί μπορούν να το κάνουν, μπορούμε να το κάνουμε κι εμείς». Τους ενεθάρρυνε να μην υποτιμήσουν τη δύναμη του παραδείγματός τους. «Να ξέρετε ότι ο Θεός είναι μαζί σας» είπε. «Θα σας ευλογήσει. Και θα διορθώσει τα πράγματα στο τέλος, όπως κάνει πάντα. Ίσως όχι στο δικό μας χρονοδιάγραμμα. Όμως ασφαλώς στο χρονοδιάγραμμά Του».

Ο Πρεσβύτερος Ούχτντορφ προέτρεψε τους πρόσφυγες να νικήσουν τον θυμό με αγάπη, να αντιμετωπίσουν το μίσος με καλοσύνη και να υπερνικήσουν το ψέμα με την αλήθεια.

«Προχωρήστε μέσα στη ζωή και εμπιστευθείτε τον Θεό και να έχετε πίστη σε Αυτόν» είπε. «Σας ευλογώ να δείτε ότι το χέρι του Κυρίου θα σας καθοδηγήσει σε αυτήν τη ζωή».

Η σύζυγος του Πρεσβυτέρου Ούχτντορφ, Χάρριετ, μίλησε επίσης στους πρόσφυγες. Είπε: «Ξέρω ότι ο Επουράνιος Πατέρας σάς γνωρίζει. Ξέρω ότι ο Ιησούς Χριστός σας αγαπά, τον καθένα από εσάς. Πραγματικά σας αγαπά… δεν είστε μόνοι».

Μια πρόσφυγας, η Μαρύνα Μποβτ, είπε ότι η επίσκεψη του Πρεσβυτέρου Ούχτντορφ ήταν «μεγάλη υποστήριξη για όλο τον ουκρανικό λαό». Η παρουσία του Αποστόλου την βοήθησε να δει ότι η Εκκλησία αναγνωρίζει όχι μόνο τις ανάγκες του λαού της αλλά και τα συναισθήματά του.

Η Μαρύνα είπε επίσης ότι τα σχόλια του Πρεσβυτέρου Ούχτντορφ είναι ένα κλειδί που θα την βοηθήσει να ανθέξει τις απαιτητικές ημέρες που έρχονται.

«Ξέρετε, είναι πολύ δύσκολο να τους αγαπάς όλους, να τους καταλαβαίνεις όλους, όταν ο λαός μας υποφέρει» είπε. «Καταλαβαίνω ότι ο μόνος τρόπος είναι να γίνω μέρος του Χριστού».

Οι Άγιοι στην Πολωνία βοηθούν τους πρόσφυγες από την Ουκρανία με τρόφιμα, νερό, φάρμακα, στέγη και άλλες ανάγκες.

Ο Μάρτσιν Κουλίνιτς, ένας άνδρας στη Βαρσοβία, ξεκίνησε μια σελίδα στο Facebook που έχει τώρα 9.000 άτομα που υποστηρίζουν τους πρόσφυγες. Μέχρι σήμερα η ομάδα του έχει συγκεντρώσει αρκετές προμήθειες για έξι αποστολές προς τη Λβιβ και το Κίεβο. Είπε ότι το χέρι του Θεού μπορεί να φανεί σε αυτήν τη σκοτεινή εποχή λόγω του φωτός της αυξημένης εμπιστοσύνης μεταξύ των ανθρώπων.

«Οι άνθρωποι πρέπει να εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον περισσότερο εν καιρώ πολέμου. …έπρεπε να εμπιστευθώ αρκετούς άλλους» είπε. «Και πολλοί άνθρωποι μου εμπιστεύθηκαν, μερικές φορές τη ζωή τους –ή όταν έφερνα πρόσφυγες εδώ στην Πολωνία– και τους αγαπημένους τους. Μετέφερα συζύγους και παιδιά άλλων ανθρώπων».

Ο Μάρτσιν είπε ότι είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η βοήθεια προς τους πρόσφυγες είναι ένας μαραθώνιος δρόμος, όχι ένα σπριντ.

«Η αντιμετώπιση των προσφύγων εν καιρώ πολέμου και η ανασυγκρότηση εν καιρώ πολέμου είναι μια μακροπρόθεσμη προσπάθεια» είπε. «Πολλοί άνθρωποι τείνουν να επικεντρώνονται στην εθελοντική εργασία και τη συνεισφορά – και αυτό είναι υπέροχο. Όμως αυτό είναι κάτι που θα διαρκέσει για χρόνια, και πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για μια πραγματικά μακρά πορεία».

Μια άλλη εθελόντρια, η Ανιέσκα Μαζουρόφσκα από τη Βαρσοβία, είπε ότι χαίρεται να βοηθά και να ακούει.

«Καταλαβαίνω ότι το να βοηθάς σημαίνει να αγαπάς τους ανθρώπους. Και αγαπώ όλους τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο» είπε. «Έτσι, όταν βλέπω μια μόνη μητέρα με τα παιδιά της, ή όταν βλέπω μπροστά μου μια έγκυο γυναίκα, νιώθω ότι έχω πολλή αγάπη γι’ αυτήν και γι’ αυτούς και πρέπει να τους στηρίξω. Αυτό είναι το καθήκον μου. Πιστεύω στον Χριστό, γι’ αυτό προσπαθώ να ζω σαν κι Αυτόν, γι’ αυτό έτσι ενεργώ».